به گزارش ستاد خبری سی‌ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، نشست «کپی‌رایت در عصر دیجیتال» با حضور جسیکا سانگر مدیر بخش بین‌الملل انجمن ناشران و کتابفروشان آلمان و محمود آموزگار رئیس اتحادیه‌ی ناشران و کتابفروشان تهران در تالار یادمان علامه دهخدا برگزار شد.

جسیکا سانگر در ابتدای این نشست با اشاره به اینکه قانون کپی‌رایت از سال 1970 به وجود آمد، گفت: قانونی که در آن زمان تصویب شده است دارای دو رکن مفهوم حقوق نویسندگی و حمایت از اثری است که به چاپ رسیده است.

وی با بیان اینکه معمولا این حق دارای دو بخش می‌‌باشد که یکی حقوق معنوی و دیگری حق استفاده از پاداش است، افزود: در این بحث یک طرف ماجرا نویسنده و طرف دیگر ناشر یا بنگاهی است که کتاب را چاپ می‌‌کند.

سانگر اضافه کرد: مسئله‌ی دیگر این است که در زمان نقض این قوانین چه کاری باید انجام داد. این بعد ملی ماجرای کپی‌رایت است.

وی با اشاره به ابعاد بین‌المللی قانون کپی‌رایت تاکید کرد: برخی از قوانین، مربوط به هر کشور است و در درون کشورها انجام می‌‌شود اما اگر قرار باشد، قوانین فرامرزی شود به ابزار دیگری نیاز دارد که آن ابزار، کنوانسیون برن است که در سال 1886 منعقد شده و در سال 1979 مورد بازبینی قرار گرفته است. براساس این معاهده‌ی بین‌المللی، کشورهای پذیرنده‌ی آن به کپی‌رایت احترام می‌‌گذارند اما ایران متاسفانه به این معاهده نپیوسته است.

این مقام مسئول افزود: در جهان دیجیتال با توجه به چالش‌‌هایی که در این نسل وجود دارد انواع و اقسام کپی کردن به یک چالش بزرگ تبدیل شده است.

سانگر در توضیح مبحث سرقت ادبی غیردیجیتال گفت: سرقت ادبی غیردیجیتال به این شکل است که کپی کردن به شکل فیزیکی صورت می‌‌گیرد و مولف و ناشر از درآمدهای آن منتفع نمی‌شوند؛ در حالی که در بحث دیجیتال ماجرا به اشکال بسیار پیچیده‌ای است.

وی افزود: از شبکه‌‌های اجتماعی و پلت‌فرم‌‌های فراوانی برای این کار استفاده می‌‌شود و مجموعه لینک‌‌های که وجود دارد باعث می‌‌شود افراد به‌راحتی به مواردی که در جستجوی آن هستند دست پیدا کنند.

سانگر با بیان این سوال که راه حل مقابله با این شرایط چیست، گفت: در دادگاه‌‌های آلمان سعی شده است که موارد قانونی تهیه شود تا بتوانند میزبان‌‌های تبادلات را شناسایی کنند.

این ناشر آلمانی در بخش دیگری از صحبت‌‌های خود در توضیح مفهوم شکاف ارزشی گفت: این اصطلاح توسط کمیسیون اروپا ابداع شد. زمانی که در حال تصویب قوانین مربوط به کپی رایت بودند. روال کار غول‌‌های اینترنتی مانند گوگل، آمازون، فیسبوک و یوتیوپ و... این است که کاربران این شرایط را دارندکه محتواهای مختلف را در صفحات مربوط به خود قرار دهند در حالی که ممکن است این محتوا بدون اجازه در دسترس قرار گرفته باشند.

وی تصریح کرد: این در حالی است که پلت‌فرم‌‌ها به عدم رعایت کپی‌‌رایت اهمیتی نمی‌دهند.

سانگر با بیان این سوال که چه کاری می‌‌توان برای این اعمال انجام داد، افزود: در آوریل 2019 دستورالعمل‌‌هایی تدوین شده که طبق بند 17 آن پلت‌فرم محصول محتوایی است که کاربران آن را به اشتراک می‌‌گذارند.

او در پایان صحبت‌‌های خود درباره‌ی درگیری‌‌ها و کمپین‌‌های مخالف و موافق با این ماجرا صحبت کرد.

دیگر سخنران این نشست محمود آموزگار با اشاره به عدم اعتقاد دولت آمریکا به کنوانسیون برن گفت: دولت  امریکا 103سال بعد از تصویب کنوانسیون برن به آن پیوست در حالی که عملا اعتقادی به آن نداشت. درواقع از سال 1960 سیاست دولت آمریکا در این راستا قرار گرفت که برای راه‌اندازی اینترنت، کپی‌رایت امریکا را شکل دهد؛ شاید این انگیزه بود که قانون کپی‌رایت آمریکا را در راستای غول‌‌های اینترنتی ایجاد کرد.

وی افزود: ما از همان زمان شاهد این امر هستیم که در اروپا یک مقاومت جدی شکل گرفته و در راس آن دو دولت آلمان و فرانسه قرار دارند.

آموزگار در پایان صحبت‌‌های خود گفت: این دستورالعمل درواقع قانونی است که دولت‌‌های اروپایی باید ظرف مدت زمان دو ساله با چارچوب بومی خودشان تطبیق دهند. این دستورالعمل برای مبارزه با کپی‌رایت غول‌‌های اینترنتی بسیار امیدوار است.

سی ودومین نمایشگاه بین‌المللی کتاب  تهران با شعار «خواندن، توانستن است» از 4 تا 14 اردیبهشت ماه در مصلی امام خمینی(ره) برگزار می‌شود.