بازگشت
مسیر علوم ارتباطی در آینده، بها دادن به مطالعات رسانه است
1402/02/23-13:58
مهدی منتظرقائم با اشاره به اینکه مسیر علوم ارتباطی در آینده، بها دادن به مطالعات رسانه است، گفت: مسیر علوم ارتباطی در ایران بهادادن به مطالعات رسانه‌های خاص است و مهم‌ترین ابزار معرفتی در چهل سال گذشته، تلویزیون بوده است.
به گزارش ستاد خبری سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران، نشست نقد و بررسی کتاب «درآمدی بر مطالعات تلویزیون» در چهارمین روز از برگزاری نمایشگاه کتاب با حضور دکتر مهدی منتظرقائم؛ مولف و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران و دکتر عبدالله بیچرانلو، منتقد و عضو هیئت علمی دانشگاه تهران برگزار شد.
کتاب «درآمدی بر مطالعات تلویزیونی» به معرفی جامع رشته دانشگاهی مطالعات تلویزیونی می‌پردازد و به دنبال سوالاتی همچون «تلویزیون چیست» و «از چه جایگاهی در زندگی افراد، گروه‌ها و جوامع معاصر دارد»، «با استفاده از کدام مفاهیم نظری می‌توانیم آن را بشناسیم و مطالعه کنیم و چرا باید برای شناخت و مطالعه آن تلاش و وقت صرف کنیم» است.
لزوم پیدایش ادبیات متنوع برای مطالعه رسانه
مهدی منتظرقائم، مولف کتاب در نشست نقد و بررسی کتاب کتاب «درآمدی بر مطالعات تلویزیون» گفت: مطالعات تلویزیونی یکی از شاخه‌های مطالعات رسانه‌ای و ارتباطی است که در کنار مطبوعات مجازی بخش یا شاخه‌های مختلف معرفی شده است. مسائل اجتماعی، اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و... برای مطالعه متمرکز بر یک رسانه شامل شاخه فردی، میان‌‌رشته‌ای و چندرشته‌ای است و برای اینکه ما بتوانیم یک رسانه را با گسترش عمر آن، موردمطالعه هرچه بهتری قرار دهیم، نیاز به پیدایش ادبیات متنوع است.
این مولف با بیان اینکه در حوزه ارتباطات رسانه‌ای از سه شاخه مطالعات سازمانی، محتوایی و مخاطب وجود دارد، بیان کرد: یکی از کاربردهای مطالعات تلویزیونی این است که ما را در نقد، داوری، مدیریت و بهبود مجموعه اقدامات کمک می‌کند و از طرفی دیگر می‌تواند افزایش سواد رسانه‌ای مخاطبان را به دنبال داشته باشد.
منتظرقائم در ادامه تلویزیون را به‌عنوان رسانه اصلی اعلام کرد و گفت: مسیر علوم ارتباطی در ایران بهادادن به مطالعات رسانه‌های خاص است و مهم‌ترین ابزار معرفتی در چهل سال گذشته، تلویزیون بوده و برای اینکه بتوانیم رسانه را با نقش‌های متفاوت به کار ببریم، نیاز به دانشی داریم که نتیجه آن مطالعات تلویزیونی است. مسیر علوم ارتباطی در آینده، بها دادن به مطالعات رسانه است.
این مولف ادامه داد: تا زمانی که مطالعات مطبوعاتی نداشته باشیم، صرفا از منظر ژورنالیستی، سیاسی و فردی، شاهد هیچ تغییری در مدیریت مطبوعات نخواهیم بود. فیلم سریال فقط مقوله‌ای نیست که فیلمساز بتواند انجام دهد.
وی درباره کتاب کتاب «درآمدی بر مطالعات تلویزیون» مطرح کرد: این کتاب عمومی نیست و بلکه کتاب درسی بوده که برای انتشارات سَمت تدوین شده و موردنیاز دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد ارتباطات و سایر رشته‌های ارتباطی است.
قلم کتاب «درآمدی بر مطبوعات تلویزیون» ایرانی است
در ادامه این نشست عبدالله بیچرانلو گفت: تلویزیون بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به عنوان مهم‌ترین رسانه در کشور قرار گرفت که یکی از دلایل آن افزایش مخاطب در جهان بود و برای جمهوری اسلامی از جذابیت‌های زیادی برخوردار بود. اما به تناسب و موازات آن، اتفاقی که در فضای دانشگاهی، علمی و پژوهشی می‌افتاد، نبوده و به تلویزیون به طور تخصصی توجه نمی‌شد و مدیریت انجام نمی‌گرفت.
وی درباره ساختار کتاب کتاب «درآمدی بر مطالعات تلویزیون» گفت: این کتاب پاسخگوی چند سوال شامل «تلویزیون چیست و چه کارکردهای دارد» است. تلویزیون به‌عنوان یک صنعت و رسانه تلقی می‌شود و مجموعه‌ای از کنشگران در قالب سازمان‌های مرتبط با محتوا و مخاطبان است. رویکرد تحلیل محتوا را درباره تلویزیون می‌توان از مهم‌ترین رویکردهای این رسانه برشمرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با اشاره به اینکه بالای ۹۰ درصد از تحقیقات در کشور از طریق تلویزیون در قالب متن است، اضافه کرد: مشکل این است که هر کدام از محققان که سراغ تلویزیون می‌روند بر یک بعد از ماجرا تمرکز داشتند؛ درحالی که جذابیت و کارکردهای کتاب، چندجانبه دیدن است.
عبدالله بیچرانلو درباره قلم کتاب کتاب «درآمدی بر مطالعات تلویزیون» گفت: این کتاب از قلم متواضعانه‌ای برخوردار است و کاملا قلم ایرانی است. چراکه بسیاری از متونی که در کشور داریم، مونتاژ است و به‌راحتی می‌توان شاهد رد تر‌جمه و تلفیق‌های مونتاژی بود.
سی‌وچهارمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران از ۲۰ اردیبهشت آغاز به‌کار کرده و تا ۳۰ اردیبهشت ۱۴۰۲ در مصلی امام خمینی (ره) و همزمان به‌صورت مجازی در ketab.ir ادامه دارد.
